Saalhauser Bote Nr. 46, 1/2020
Zurück Inhalt Vor

Use Gleierdahl

Von Christine Koch

Use Gleierdahl, use laiweste Kind,
Use Märchenprinzäß met Künigesgesind –
Met Bauken-Riesen un häimlekem Klank –
Vergißmeinnit – Wiesen und Räosengerank –
Un Spinnennetzen ase ´n Wagenrad –
Un Farenstruißen, krius udder glatt –
Met Hasen-, Räih- und Äikerngeflitz –
Met Sunne un Wind und Duner un Blitz.

Wildwäterken briuset üwer Stain und Geröll –
De Fichten siuset: „Vey waiget, wai well?“
Do kümmet de Maise, de Drossel, de Fink,
Un foiert Karusell, rundrümme im Krink.
Do kümmet de Hawek: „Wat gäiht dät feyn!
Wann ´et Owend wör, könn ik äuk met seyn.
Doch hew ik näo ´n wänneg ümme de Hand“,
Steyget op un fluiget int Brachter Land.

Use Gleierdahl, use Märchenkind –
Use Künigsdochter met reykem Gesind´, –
Met Elfen-Wiesen un häimleken Klank –
Un Heckenräosen un Gelster am Hank.

Un dann düse Stille un Äinsamkeit –
Nix as ´n verluaren Vugellaid –
Weyt av van Welt und Schuld un Qual –
Use Heerguatt wuhnt im Gleierdahl.


Zurück Inhalt Vor